o Ai-Γιώργης ο Κόμης, στο Δαφνί

Καππαδόκης ευγενής ήταν ο πασίγνωστος και πολύ αγαπητός, ιπποτικός άγιος, ο μεγαλομάρτυς και τροπαιοφορος Γεώργιος. Καταταγμένος στο Ρωμαϊκό στρατό, έφερε τον τίτλο του Κόμητος (συνταγματάρχη), σε πολλή νεαρή ηλικία. Στους διωγμούς του Διοκλητιανού, εμαρτύρησε φρικτά και απεκεφαλίσθη.
Προστάτης του Πεζικού και του Στρατού Ξηράς, ενώ είναι και ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας,των Ιπποτών της στρογγυλής τράπεζας. Επίσης, είναι ο προστάτης Άγιος της Μόσχας, της Αραγονίας, της Γεωργίας και της Καταλονίας, ενώ μέχρι το 18ο αιώνα ήταν και της Πορτογαλίας. Ο Αγ.Γεώργιος επίσης, θεωρούταν Άγιος προστάτης των Σταυροφόρων και των Προσκόπων. To μοναστήρι του αγίου Γεωργίου του Κουδουνά στην Πρίγκηπο, συγκεντρώνει πλήθη μουσουλμάνων που περιμένουν υπομονετικά να τους σταυρώσει ο Έλληνας παπάς, στην πανήγυρι του αγίου, να ξετυλίξουν κλωστές,να κρεμάσουν χαρτάκια με αιτήματα,που μάλλον εισακούονται από τον δημοφιλή άγιο.

"Ως τροπαιοφόρος (στρατιωτικός) άγιος και ελευθερωτής συγκεντρώνει πολλές θαυμάσιες διηγήσεις και παραδόσεις, από τις οποίες η σπουδαιότερη είναι αυτή που μιλάει για το φόνο του δράκοντα και της σωτηρίας της βασιλοπούλας. Το θηρίο αυτό φυλούσε το νερό μιας πηγής κοντά στη Σιλήνα στη Λιβύη και το άφηνε να τρέχει μόνον όταν έβρισκε κάποιον άνθρωπο να φάει. Οι κάτοικοι της περιοχής όριζαν με κλήρο το θύμα του δράκοντα. Ολόκληροι στρατοί είχαν αντιταχθεί με αυτό το τέρας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο κλήρος έφερε και την σειρά της βασιλοπούλας, την οποία έσωσε ο Άγιος Γεώργιος φονεύοντας τον δράκο."( Βικιπαίδεια)

-Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες. Αιωνία η μνήμη εκείνων που λείπουν, όπως ο αγαπημένος μου παππούς..